We waren er al eens eerder geweest, maar Sissinghurst is iets waar ik ieder jaar wel heen zou willen. Als ik er in de buurt woonde zou ik een abonnement nemen en wekelijks gaan. (geen idee of dat kan trouwens) Harold Nicolson enVita Sackville-West hebben dit landgoed in 1930 gekocht en er een prachtige tuin aangelegd in de ruim 40 jaar dat ze er woonden. Als je meer over dit excentrieke echtpaar wil weten moet je maar even op de site kijken. Dit is geen geschiedenisblog hè. Even zelf de vingertjes laten wapperen.
Hier zie je het torentje waar je in kunt en de hele tuin kunt overzien.
Zoals je kunt lezen hebben de zoons, ter nagedachtenis van Harold, deze gazebo gebouwd. Het was het plekje waar Nigel zijn boeken schreef. Bewust geen ramen aan de tuinkant, omdat hij de andere kant het mooiste uitzicht vond.
Ja en dan ben ik natuurlijk nieuwsgierig wat er achter die deur zit als er zo'n bordje staat.
Sissinghurst is een beroemde tuin en een van de bekendste onderdelen ervan is de witte tuin. Dan denk je misschien, wat saai, alleen maar witte bloemen. Maar het is prachtig!
Een typisch "oast house" die je door heel Kent ziet. Hier werd de hop gebrouwen. Of zoiets. Zal wel met bier te maken hebben en dat kan me niet boeien. Maar de huizen zijn plaatjes.
Waar je ook kijkt, alles is mooi. Robbie mocht niet mee de tuin in en zo had Steve een excuus om ook niet mee te gaan. Tuinen? Gaaaaap! Het terrein eromheen is heerlijk om te vertoeven. Er zijn grasvelden, bankjes, picknicktafels en er is een heerlijke lunchroom en ook nog een tearoom waar je hond allemaal wel mag komen. Dus ik ging een uurtje fijn in mijn eigen tempo de tuinen bekijken terwijl Steve en Robbie daar buiten bleven.
Daarna hebben we een wandeling op het landgoed gemaakt, die echt aan te raden is. Wat een rust straalt het uit. Minder toeristen ook. Ze hebben bij de vijver zelfs speciaal een plekje gemaakt waar honden het water in mogen.
En dan wandel je opeens hier langs. Hier liggen de hondjes begraven die van de familie waren. Wat een mooi plekje hebben ze.
Voordat we naar huis gingen eerst maar een kopje thee met wat lekkers. Zoals je ziet kun je hier ook plantjes kopen, wat stekken zijn uit de tuin.
Ook al mogen honden de tuinen niet in, ze houden wel rekening met ze. Engelsen houden van honden. We zijn nog nooit zoveel aangesproken als deze vakantie, gewoon omdat we Robbie mee hadden.
Ik eindig met een bloem natuurlijk. Is het geen plaatje?
3 opmerkingen
Wat een heerlijke plek hè? Ik zou samen met jou dat abonnement willen nemen en wekelijks alle bloemen bewonderen en de sfeer van het landgoed opsnuiven! Heerlijk blog weer Peet xxx Eva
O ja Eef, wat een goed idee. En zouden we dan ook stiekem bloemen plukken voor een leuk Vita boeketje iedere week? Of zou ons abonnement dan afgenomen worden?
Hahaha denk dat we het landgoed afgegooid worden, shame and disgrace!
Een reactie posten